''Bir seyin imkânsiz olduguna inanirsaniz, akliniz bunun neden imkânsiz
oldugunu size ispatlamak üzere çalismaya baslar.Ama bir seyi
yapabileceginize inandiginizda, gerçekten inandiginizda, akliniz yapmak
üzere çözümler bulma konusunda size yardim etmek için
çalismaya baslar"
Dr. David J. Schwartz
Bilim adamlari pirelerin farkli yükseklikte ziplayabildiklerini görürler.
Birkaçini toplayip 30 cm yüksekligindeki bir cam fanusun içine koyarlar.
Metal zemin isitilir. Sicaktan rahatsiz olan pireler ziplayarak kaçmaya
çalisirlar ama baslarini tavandaki cama çarparak düserler. Zemin de sicak
oldugu için tekrar ziplarlar, tekrar baslarini cama vururlar. Pireler camin
ne oldugunu bilmediklerinden, kendilerini neyin engelledigini anlamakta
zorluk çekerler. Defalarca kafalarini cama vuran pireler sonunda o zeminde
30 santimden fazla zipla(ya)mamayi ögrenirler. Artik hepsinin 30 cm
zipladigi görülünce deneyin ikinci asamasina geçilir ve tavandaki cam
kaldirilir. Zemin tekrar isitilir. Tüm pireler esit yükseklikte, 30 cm
ziplarlar! Üzerlerinde cam engeli yoktur, daha yüksege ziplama imkânlari
vardir ama buna hiç cesaret edemezler.
Kafalarini cama vura vura ögrendikleri bu sinirlayici 'hayat dersi' ne
sadik halde yasarlar. Pirelerin isterlerse kaçma imkânlari vardir ama
kaçamazlar. Çünkü engel artik zihinlerindedir. Onlari sinirlayan dis engel
(cam) kalkmistir ama kafalarindaki iç engel (burada 30cm'den fazla
ziplanamaz inanci) varligini sürdürmektedir. Bu deney canlilarin neyi
basaramayacaklarini nasil ögrendiklerini göstermektedir.
Bu pirelerin yasadiklarina 'cam tavan sendromu' denir. Bir insanin
gelebilecegine inandigi en üst nokta, onun cam tavanidir. Cam tavaniniz
hayallerinizin tavan yüksekligini gösterir.
Insan inandigina denktir. Yapabilecegini düsündügü kadardir.
